zaterdag 4 maart 2017

Zonnestraaltje 3 maart

Ken je dat, de uitspraak "een mens verzamelt nogal wat in de loop der jaren"? Hier is dit dus ook zo. Mijn kerstgerief is al een tijdje opgeruimd, maar er stond hier nog steeds een zak met spullen die ik eigenlijk niet meer gebruikte en deze stond nu dus al een maand of twee in mijn weg. Gisteren zag ik de vriendin van mijn broer en ik heb haar de zak gegeven. Een mooi voorbeeld van een win-winsituatie dus: het gerief is uit mijn weg en mijn schoonzus is tevreden. En nu heb ik een excuus om volgend jaar nieuw kerstgerief te kopen! Hoera!

Dit was het weer :) Ik probeer vanavond nog een blogje te schrijven over mijn goede daad van vandaag.

donderdag 2 maart 2017

Zonnestraaltje 2 maart

Vandaag heb ik net als vorig jaar mee gedaan met de schrijfactie van Amnesty International. Ik heb me vorig jaar ingeschreven voor maandelijks een nieuwsbrief te krijgen om mee te doen met hun schrijfacties. Ik ga eerlijk zijn dat dit me niet echt goed gelukt is. Ik heb er de tijd niet voor genomen om maandelijks enkele brieven te schrijven. Daarom is het toch belangrijk om af en toe eens bewust bezig te zijn met die goede daden. Want vaak zeggen we (of ik tenminste, want ik spreek voor mezelf) "dat ga ik meer doen" als het gaat over dergelijke zaken. Maar in de drukte van het leven vergeten we dit dan toch.

Maar vandaag schreef ik 7 brieven en tekende ik 15 petities. Beter iets dan niets, denk ik dan maar.


Zonnestraaltje 1 maart

Het is een tijdje geleden dat ik nog op mijn blog heb geschreven, maar hier ben ik weer!
Vorig jaar heb ik in de maand maart mezelf de opdracht gegeven elke dag een goede daad te verrichten. Dit jaar wil ik mezelf uitdagen terug hetzelfde te doen.

Ik ben er dus meteen ingevlogen. Sinds een tijdje heb ik contact met een vrouw in de gevangenis. Ik breng ze af en toe een bezoekje en schrijf geregeld eens een kaartje naar haar. Niet lang geleden was het proces van deze vrouw. Ik had mezelf voorgenomen haar nog een kaartje op voorhand te sturen om haar succes te wensen. Met schaamte moet ik toegeven dat ik hier niet toe ben gekomen. Ik kan de tijd helaas niet meer terug draaien, maar beter laat dan nooit: ik heb haar vandaag toch nog een kaartje geschreven. Ik denk dat het even belangrijk is dat ze weet dat ze er toch niet alleen voor staat, nu ze haar straf gehoord heeft. Ik stopte er ook nog een postzegel bij, zodat ze me terug kan schrijven.


Hopelijk lezen jullie terug mijn blogje. En indien je zelf ideeën hebt om een goede daad te doen, laat het me weten. Anders zullen jullie terug veel dezelfde dingen lezen als vorig jaar (dat is natuurlijk ook niet erg).

Groetjes van mij!