maandag 12 oktober 2015

Gebeten door een leeuw!

Wat een dag vandaag! Vanmorgen bezochten we de kerk en vanmiddag ben ik samen met MP naar een rhino and lion park geweest. Je kan het vergelijken met een safari-trip. Wat een ervaring! Na al die dagen in de drukte van de stad te verblijven, deed het eens deugd om te genieten van de ongerepte natuur van het land. Puur genieten! Hoewel we geen neushoorns hebben gezien, hebben we tal van leeuwen kunnen aanschouwen. Ze liepen gewoon langs onze auto. Wat een onbeschrijfelijk gevoel heeft je dat. Je hand op dat moment door het raam steken is waarschijnlijk niet zo'n goed idee. Toch ben ik vandaag gebeten door een leeuw! Een mini schattig babyleeuwtje! Als je door het park gereden hebt, kom je terecht bij een dierencreche, met dus babypanters, nijlpaardjes, enzovoort. Bij de leeuwtjes kon je dus bij gaan om ze te aaien en op de foto te gaan. Whaa, ik voelde me als een klein meisje die een puppy'tje mocht spelen. De max, geen woorden voor!

En die natuur! Dat kan je je niet voorstellen! Na onze trip hebben we de auto langs de kant van de weg gezet om naar de bergen en de zonsondergang te kijken. Nogmaals, puur genieten!

Gisteren was ook een zeer fijne dag. 's Morgens ben ik met vier kinderen naar de hair saloon gegaan. Dat gaat er nogal anders aan toe dan bij ons. Hier in Joburg vind je bijna in elke straat wel minstens een zo'n saloon. De kapsalon waar wij zijn geweest kan je vergelijken met een garage (het is misschien ook wel een garage). Het heeft dezelfde grootte en is ook open en je kan dus gewoon binnen kijken als je op straat loopt. Op de muur hangen spiegels geplakt van verschillende groottes en de stoelen zijn een samenraapsel van (kapotte) stoelen; een tuinstoel, een eetstoel, een bureaustoel, ... De jongens hun haar werd gewoon geschoren. Op de scholen zijn ze ook wel streng over hoe hun haar eruit moet zien. De meisjes..., dat is andere kost. Gisteren gingen de meisjes hun haar "relaxen", want anders valt er met hun haar niets aan te vangen, dan slaat het alle kanten uit. Bij het relaxen doen ze een of ander product op het haar, dat hun haar zachter maakt. Daarna wordt hun haar gewassen. Natuurlijk is er geen stromend water... Dus wat doen deze mensen? Ze zetten een emmer water op de grond en een kuip op een krat. De klant moet dan voorover gebogen over die kuip staan en de kapper wast het haar met shampoo en het water uit de emmer. Echt comfortabel zag het er niet uit, maar wel grappig om te zien. Vandaag moesten Phili en Ruby (de twee meisjes) terug met naar de saloon, maar dan kon ik niet mee, om hun haar in te vlechten. Prachtige kunstwerkjes, want dat wordt natuurlijk op een heel speciale manier gedaan en je hebt ook heel veel verschillende manieren om dat te doen. Wat meisjes ook vaak doen, zijn extensions in hun haar hangen. Dit zijn dan vaak krullen op vlechten. Niet mijn stijl, maar wel mooi op een manier.

Verder ben ik gisteren met MP naar een buurt in Johannesburg geweest die ze volledig vernieuwen. Je kan er niet echt omheen draaien, maar Johannesburg zelf is geen mooie stad, integendeel. Maar nu zijn ze een project aan het uitbouwen dat er mensen panden kunnen kopen en die volledig renoveren en opkalefateren. Dit kunnen dan moderne kamers zijn om te verhuren of eetgelegenheden. Echt heel mooi om te zien en het is een groot succes. Dus eerst zijn we iets gaan eten, om daarna wat rond te wandelen en dan hebben we een super lekkere milkshake gedronken. Echt gezellig. Ze maken er echt iets moois van. Ook wel raar om te zien hoe de ene straat zo charmant en gezellig kan zijn en in de volgende straat moet je je ramen dichtdraaien en je auto op slot doen, omdat er een kans in zit dat je overvallen zou worden.

Gisteren ging ik ook mee met MP om een van de gasten naar het voetbal te brengen. We praatten kort met de coach van de ploeg. Tijdens de training ging de coach met zijn auto om wat drank voor de spelers. Maar opeens kreeg hij een geweer tegen zijn hoofd en moest hij kiezen tussen zijn auto of zijn leven. En daarmee had hij nog het "geluk" dat hij die keuze had, want vaak geven de criminelen niet om je leven en schieten ze je zomaar dood. MP zei me dat het niet de vraag is of je overvallen zal worden, maar wanneer het zal gebeuren. Want iedereen komt het hier wel tegen. Geen wonder dat er buurten zijn, omringd door prikkeldraad, hekkens en elektrische poorten, met bewakers en waar je je moet aanmelden om in de buurt te kunnen. Zou ik niet hetzelfde doen als ik daar zou wonen en ik geld zou hebben? Uiteindelijk wil ieder mens toch een veilig en rustig leven voor zichzelf en zijn gezin?

Maar nu terug naar het positieve van dit land. Gisteren was er opnieuw een verjaardagsfeestje voor twee van de kinderen, dit keer enkel voor de familie. Ze vieren hier elke maand de verjaardagen van de jarigen van afgelopen maand. Dan wordt er cake gegeten en frisdrank gedronken. En natuurlijk gezongen! Zulu's zingen altijd op feestjes. Wat een stemmen hebben die gasten! Er begint dan een iemand te zingen en de anderen vallen gewoon bij en opeens luister je naar een drie-stemmen-koor. In Belgie zouden ze maanden moeten oefenen en hier gaat dit gewoon vanzelf. Ik zou er uren naar kunnen luisteren.

Maar ik denk dat jullie genoeg leesvoer hebben gekregen om enkele dagen zoet mee te zijn. Ik ben benieuwd hoe de volgende dagen zullen verlopen, want morgen begint de school terug (de voorbije week was vakantie). Het zal er helemaal anders aan toe gaan.

Tot later!

vrijdag 9 oktober 2015

Afrikaanse feestjes, flessen waspoeder en een ijskoud zwembad

Bovendstaande titel omschrijft wel een beetje de voorbije twee dagen. Gisteren was het het verjaardagsfeestje van Sbonga, die 10 jaar werd. Mama MP vroeg me de dag voordien om enkele waterspelletjes voor te bereiden voor het feestje, maar dan plots hoefde ik dit toch niet te doen, want ze zouden naar het zwembad gaan. De dag zelf, dus enkele uren voordien, vroeg MP of ik het toch zou zien zitten om de spelletjes voor te bereiden, want het zou te druk zijn aan het zwembad. Welkom in Afrika! Even sloeg de stress me om de nek, maar gelukkig kon ik toch enkele spelletjes verzinnen (het voordeel van veel op kamp te zijn geweest). Ik ben dan met Nomfundo (een ouder meisje) naar de plaatselijke Spar geweest achter de benodigdheden. Leuk om eens te voet door de buurt te wandelen. Toen we terug thuis kwamen, was de sfeer wat beladen. Er was maar 1 vriendje van Sbonga gekomen, die had wel zijn neef meegebracht (kan allemaal in Afrika). Omdat het vakantie is, zijn veel mensen weg uit de stad. Verwittigen dat je niet komt, is hier natuurlijk ook niet van de gewoonte. Toch hebben we ons best gedaan om er een super feestje van te maken, wat volgens mij ook gelukt is. De kinderen hebben zich rot geamuseerd met de spelletjes en ze hebben gespeeld van twee tot zes uur aan een stuk door. Het feit dat er hier sowieso altijd 6 jongere kinderen wonen, ben je nooit alleen op je verjaardagsfeestje.

Vandaag gebeurde er iets grappigs. Opeens kwam Thandi enthousist de kamer binnen "wazo wazo, come come" roepen. De rest werd in het Zulu verteld, dus ik had geen idee wat er gebeurde. Ik moest, samen met de andere de auto in springen. Dan kon ik vragen wat er aan de hand was. Blijkbaar stond er op een pleintje een camionetje om staaltjes waspoeder uit te delen. Dus wij natuurlijk gaan aanschuiven om elk een flesje te kruigen natuurlijk. Dit is zo'n  groot geschenk voor hen. Ze leven hier met 20 mensen, kun je je voorstellen hoeveel trommels was er hier wordt gedraaid.

In de tuin van Eagle's Nest is een zwembad. Deze werd vandaag schoongemaakt en dus konden de kinderen zwemmen. Normaal ging ik mee met MP naar een winkel, maar de kinderen waren aan het smeken of ik mee ging zwemmen. En hoe kan je dan deze lieve gezichtjes iets weigeren. Alleen had ik niet verwacht dat het water zo koud ging zijn. De buitentemperatuur is rond de 30 graden, maar het is nog maar het begin van de lente, dus het water wasecht ijskoud! Maar beloofd is beloofd, ik moest dat water in! Laat ons zeggen dat het een uitdaging was. Maar het is gelukt en de kinderen hadden terug de tijd van hun leven. Daarvoor doe je het toch he.

Vanavond vierden we het begin van de Sjabbat (de dag dat God rustte). Dit werd gedaan met het breken van het brood en het drinken van de wijn. MP vroeg of er iemand iets had om te delen en ik las een vers uit de Bijbel voor: Speuken 24:16: Want de rechtvaardige zal zevenmaal vallen, en opstaan; maar de goddelozen zullen in het kwaad neerstruikelen. Ik vind dit een mooi vers, omdat het zegt dat ook al val je neer, je als christen (rechtvaardige), toch terug zal opstaan. We hoeven nooit bang te zijn dat God ons zal laten liggen als we te veel zondigen.
Daarna werd er nog liederen in Zulu en Engels gezongen. Dat was zo mooi om te horen dat ik er tranen van in mijn ogen kreeg, echt waar. Wat een mooie ervaring. Ik ervaarde de liefde van God echt op dat moment hier in dit huis.

Ondertussen probeer ik wat te chatten met Thomas en proberen we een videogesprek op te starten. Maar met een internetverbinding, die het maar maximum vijf minuten volhoudt, is dit niet zo evident. Bij deze ga ik het dan ook laten en mij nestelen in mijn nestje in Eagle's Nest.

donderdag 8 oktober 2015

Het land Zuid-Afrika

Gisteren ben ik na een zeer lange vlucht toegekomen op mijn bestemming: Zuid-Afrika! Gelukkig stond er in Eagle's Nest een lekkere maaltijd en een warm bed op mij te wachten. Na enkele kaartspelletjes met enkele kinderen, heb ik daar dan ook hartelijk gebruik van gemaakt. Ik heb als een roosje geslapen, hoewel ik er deze ochtend terug vroeg uit moest.

Vandaag was al een zeer drukke dag. Zoals ik zei, moest (of mocht) ik deze ochtend vroeg opstaan. De reden hiervoor was dat we iemand gingen wegbrengen naar een plaats met heel veel taxi's (dit is niet hetzelfde zoals wij de taxi kennen en is het meest gebruikte openbaar vervoer in Zuid-Afrika). Eigenlijk is die plaats wel gevaarlijk voor blanken, dus zij vermijden deze regio. Echt onveilig heb ik me echter niet gevoeld, dankzij de aanwezigheid van Thandi en Marie-Paule en was dit dus wel interessant om eens mee te maken.

Vervolgens moesten we ook nog naar wat winkels ter voorbereiding op een feestje van morgen, want dan hebben we een jarige in Eagle's nest. Zeer leuk om zo de cultuur en de sfeer van het land op te snuiven.

Toen we thuis kwamen, heb ik even met de kleinsten van het nest gespeeld op de trampoline. Heerlijk vonden ze dat, net als ik. Ik weet mijn aandacht soms niet te verdelen.

Deze middag heeft Mama MP mij de stad Soweto getoond. Er hangt een rijke geschiedenis aan deze buurt, die ik hier nu niet allemaal zal en kan neerschrijven (maar is zeker niet minder interessant!). Een prachtige stad die de Zulu-cultuur uitstraalt.

Verder heb ik vandaag mijn valiezen uitgepakt en het gerief dat ik mee heb gekregen getoond aan Mama MP en Thandi. Wat een dankbaarheid dat deze mensen toonden. En ik voel me gezegend dat ik de brenger mag zijn van deze geschenken en mee kon delen in hun dankbaarheid. Ik heb ontelbaar veel knuffels en kussen van de kinderen gekregen, wat mijn hart ontzettend verwarmd.

Deze avond heb ik gechat met mijn liefste mannetje. Ik mis hem en Amana enorm en zal blij zijn hun weer in mijn armen te sluiten. Toch geniet ik van mijn tijd hier en probeer intens en bewust alles te beleven.

Dit was het voor vandaag. Hopelijk kan ik later deze week nog eens een blogje schrijven, maar nu is het echt bedtijd voor mij.

Bedankt aan al mijn vrienden dat jullie zo aan mij denken aan mij en aan mijn mede-gelovigen voor jullie gebeden! Ik voel me enorm gesteund.

donderdag 1 oktober 2015

Officieel terug student

Voor sommige al bekend, anderen kijken nu misschien een beetje raar op van bovenstaande titel. Maar je leest het goed, ik ben terug in het studentenleven gestapt. Ik zal een opleiding volgen op het Instituut Bijbelse Vorming in Heverlee om protestantse godsdienst te kunnen geven.

Ik heb al meteen de uitdagingen ontdekt die gepaard gaan met de combinatie studeren-werken-gezin. Door een foutje op de academiekalender wist ik niet dat er vandaag de eerste les didactiek was en doordat ik de wakende week had op mijn werk, kon ik jammer genoeg niet aanwezig zijn. Ook de volgende les didactiek zal ik niet aanwezig kunnen zijn, omdat ik dan in het verre Zuid-Afrika op reis ben. Dat wordt dus al meteen een portie zelfstudie.

Gelukkig kon ik wel op de eerste lesdag, dat was zaterdag, zijn. Toen hadden we de vakken Nieuwe testament en Filosofie. Voor mijn ex-studiegenoten uit Kortrijk: ja, je leest het goed! Ik heb terug filosofie. Het vreselijkste vak uit mijn opleiding orthopedagogiek, waar ik net voor geslaagd was. En ja, dat vak heb ik terug! Ik heb nog een kleine hoop dat ik hiervoor een vrijstelling zal krijgen, maar ik vrees er voor, omdat de invalshoek toch niet helemaal hetzelfde is. Maar we zien wel hé.

Het was al meteen zwoegen en zweten, tijdens de eerste lessen. Maar ik had er wel een goed gevoel over en ik hoop en denk dat ik de komende drie jaar veel zal bijleren. Ik kijk er alleszins wel naar uit.