Gisteren heb ik een minder leuke 'act of kindness' gedaan die ik liever niet had gedaan. Gisteren was een drukke dag, want ik moest naar de les in Leuven en mijn geplande goede daad kon niet doorgaan. Dus ik dacht de ganse dag: "Wat kan ik vandaag nu nog doen...?" Ik kwam niet meteen op iets wat meteen praktisch was. Maar toen ik naar huis reed, ontving ik een smsje van mijn mama dat mijn meme gevallen was en haar schouder had gebroken. Ik was bijna thuis, dus ik reed meteen door naar haar. En daar lag ze in haar zetel met veel pijn, mijn lieve meme'tje. We waren daar al even toen opeens mijn moeder twee doktersvoorschriften zag liggen voor de apotheker voor zware pijnstillers. Het was al bijna 18u, maar in Adegem is er een apotheker die de zaterdag redelijk lang open was. Dus ik stelde voor dat ik die medicatie nog ging halen. Maar helaas, de apotheker sloot om 17u. Ik zocht op waar de apotheker van wacht was en die zat - gelukkig - maar een straat verder. Daar was het wel zeer druk en ik had de identiteitskaart van meme niet mee, maar uiteindelijk kreeg ik toch de medicatie mee naar huis. En meme was tevreden, in hoeverre ze dat natuurlijk kon zijn in haar situatie. Mijn meme'tje toch. Ik heb er medelijden mee.
Zoals jullie misschien
gelezen hebben, had ik deze week koekjes in 't Veldzicht gekocht. Maar deze moesten dringend op. Dus heb ik deze vandaag meegenomen naar de Evangelische kerk waar ik op zondag naar toe ging. Samen met nog een ander pakje fairtrade koekjes, gekocht bij
Tear Craft, een organisatie die zich inzet voor eerlijke handel.
Pfoe lastig is dat als je geplande daad opeens niet doorgaat heh? Wat moet je dan zo snel nog bedenkennnn? Ik weet er alles van maar hier had je dan toch een heel klein gelukje bij een ongeluk. Beterschap toegewenst aan je moeder!
BeantwoordenVerwijderen